26 Haziran 2013 Çarşamba

KARMAKARIŞIK MEVZU

Saat sabahın 5'i,,teoman dinliyorum,benim gibi bir uykusuzla bir muhabbet-oyun sürdürüyorum. Mutlumuyum?,evet,sebep?,çünkü var olan bir sorunum yok,hüzünlümüyüm?,evet,sebep?,teoman dinliyorum.
Çok garip değil mi bu?
İntihar etmek hakkında düşündüm,Ne garip olay değil mi?.Ve ne garip kelime,sesli söylemeyi denesene,çok garip geliyor.
İnsan neden kendini öldürür?
-çaresizdir
-yalnızdır
-korkaktır
-güçsüzdür
İnsandır yani!,,,peki insan neden başkasını öldürür?
-para için
-güç için (ikisi ayni gibi ama bazı devler ülkelerinde farklı)
-intikam için
-yaşamak için
İnsan olmadığı için yani !

Hatıralar üzerine düşündüm,bir muhabbet esnasında ne güzel ne mucizevi şeyler onlar öyle,,yıllardır zamanda yolculuk hakkında araştırma yapıyorlar,,en kolayı hatıralar değilmi,,onlar olmasa yaşlılar nasıl gülümserdi ki?..
yada nasıl ağlarlardı..
özenle raflara dizmek ve zamanın tozlarından korumak gerek onları..

Çokca Emrah serbes okuyorum bu ara,,ne şahane adam,,sıkı yazıyor bence sizde okuyun hayat ve kaybetmeye dair harika şeyler fısıldıyor..'manevi bir çöküş olmadan ruhani bir yükseliş olmaz' diyor haklıda,,büyük enkazlardan fazla hurda çıkar ve ısıtılınca onlardan daha şahane eserler yapmak mümkün olur,onun gibi bence...

Kafam karışık,hüzünlüyüm mutluyum,insanım yani,bir şeyler yaşamasamda sevdaya dair büyük laflar edesim var,tutuyorum kendimi..
muhabbetle eyvallah

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder