'İYİLER İLK GÖRÜŞTE TANINMAZ'

Biz en çok sevdilklerimiz giderken üzülenlerdeniz.Alıştıklarımızı severiz biz,bizden olanları severiz.Biz ilk defa televizyon denen o lanet beyaz ekranda bizden birini görmüştük.O gitti ona üzgünüz şimdi.İyiler ilk görüşte tanınmaz,ne doğru cümle.Sadece küfür ediyor ve bolca içiyor diye vicdanlı bir adamı dışlayan ve yadırgayan vicdansızlar eminim garipsemişlerdir bunu.'Ben iyi bir  adam olamadım ama kimseninde adamı olmadım',hepimizin böyle olması gerekmez mi?.Bize dayatılanlar yerine doğruları yapmamız gerekmez mi?.Amirler,müdürler karşısında başı önde ve sessiz,her şeye 'eyvallah' çeken tiplerden olmak ne kazandırır bize...
-para
-para
-para
-'saygınlık'
-kariyer(!)
İşte bunlar,peki ya şunlar:
-haysiyet
-adalet
-özgürlük
-rahat bir vicdan
Bunlar kaybedilenler hanesine yazılacak kadar önemsiz şeyler mi ?,,,
'Yanlış yolda yürümek doğru yolda beklemekten iyidir'..yanlışları görmeden doğruları tanıyamazsın ki zaten.
Doğruları yapmanın ne kadar zor olduğunu,unutmaya çalışmanın yakıcılığını,hayatın ne kadar acımasız ve insanların ne kadar süprizli olduğunu izledik biz,,bizden birinin doğru yolda yürümesiyle felaketini izledik.
Geçmiş olsun dedik, 'geçmiyor,amına koduğumun dünyasında bi sikim geçmiyor' dedi.
Her şey bitti mi dedik 'rakı koy la' dedş,öyle ya rakı bitmemişti daha.
Sonra gitti güneş doğarken,yeni bir güneş başlarken.Biz hep karanlıkta izledik,karanlık gördük onu, o ışıkların en şahanesiyle gitti,eyvallah amirim,eyvallah.