Kocaman kocaman gözleri vardı Kainat'ın
Sevince ağlayıp unutunca gülen
Çok var ki ağlamadı gülmedi mevsimlerce
Bu kadar rezil değildi yaşamak eskiden.
-Turhan Oğuzbaş
Dostum,'her şeyde sen varsın',okuduğum kitap,dinlediğimi müzik,hepsine vuruyor gölgen ben hep seni görüyorum ki,seni yaşıyorum her anımda,'bir şeye bakmak diğerlerine sırtını dönmektir',ben başka yere bakmayı unutacak kadar baktım sana,gerisi silindi.Sabah gözlerimi senin mesajlarınla aralıyorum,akşam yine onlarla kapıyorum.Tek düzenli alışkanlığım kitap okumaktı,birde sen varsın şimdi,ne garip,ne güzel,ne muhteşem bir şey bu anlatamam.Saatler sürüyor ya muhabbetimiz,fark etmiyoruz üstelik,zaman sanki boyunu aşan dalgalara kapılmış gibi ilerliyor ve günler geçtikçe alışıyor,karışıyoruz,sende ben,bende sen varsın sınırsızca,ayni filmler ayni kitaplar,en önemlisi ayni düşünceler taşıyoruz kafalarımızda.Nasıl böyle olduk,bence basit.Sen beni dinledin,ben seni dinledim,sen bana değer verdin,bende sana,böyle ilerlerken zaman,biz olmuşuz anlamadan,ayrılamaz olmuşuz,bir bakmışım minik bir kardeşim olmuş,hep yanımda,hep neşeli,dengesiz ve kocam gözleri olan minik,minnak bir kardeş.Sen hoş geldin kardeşim,iyi ki geldin,sen bana hep gülümse olur mu toprak gözlü kardeşim.
Dost
Bir gece habersiz bize gel
Merdivenler gıcırdamasın
Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsın
Sabahlara kadar oturup konuşalım
Kimse duymasın
Mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız
Dokunarak uçalım.
İnsanlardan buz gibi soğudum,
İşte yalnız sen varsın
Öyle halsizim ki hiç sorma
Anlarsın
Merdivenler gıcırdamasın
Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsın
Sabahlara kadar oturup konuşalım
Kimse duymasın
Mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız
Dokunarak uçalım.
İnsanlardan buz gibi soğudum,
İşte yalnız sen varsın
Öyle halsizim ki hiç sorma
Anlarsın
| Cahit Külebi
“Diyorlarki Dost acı söyler?
Acıyı söyleyene Dost denilmez ki.!
Seni sevmeyen acı söyler
Dostun sana söyleyeceği acı dahi olsa senin canını acıtmayacak şekilde tatlı dille söyler.”
— |
Dostum kocaman gözlerinden bazen bana öfke fışkırıyor,hani ben o an ölüyorum,cidden nefes alamıyorum,yerin dibine giriyorum o an ama sonra biraz zaman geçiyor,senin öfken uçuyor,biz eskiye dönüyoruz,sen yine gülümseyerek bakıyorsun bana,ben acayip mutlu oluyorum,sen iyi ki varsın,seni çok seviyorum,hep kal hiç gitme,bana oda hazırlayacaksın kocam kütüphanesi olan,ben duvarlara 'notları' yapıştırcam,kitap okuyacağız orada kahve içerken arkada can bonomo şarkıları dönecek,güzel olacak kardeşim,her şey güzel olacak.
Dostum,sen yokken daha kötüydü hayatım,bu kadar muhabbet yoktu,bu kadar eğlence yoktu.Sen varsın,mutluluk daha fazla şimdi.Kahve içmek ve seninle muhabbet etmek,hani o kadar güzel ki bu,güneş gibi,müzik gibi,hayat gibi.
Bu yazıda gördüğün resimleri falan epey aradım umarım hoşuna gider,(ilk defa araştırma yaparak yazı yazdım:) ama uzun lafın kısası,benim özümde söylemek istediğim,seni çok seviyorum,hayatıma geldin ve daha güzel oldu,daha neşeli oldu yaşam,sen kal,unutma beni,bırakma hiç.Seninle muhabbet kadar koyu,dostluk kadar sıcak bir kahve içelim yakın zamanda ve gelecek güzel günlerde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder