KORKMAK

İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için,sevmekten korkuyor.Sevilmekten korkuyor,kendisini sevilmeye layık görmediği için.Düşünmekten korkuyor sorumluluk getireceği için. Konuşmaktan korkuyor,eleştirilmekten korktuğu için.Duygularını ifade etmekten korkuyor,reddedilmekten korktuğu için. Yaşlanmaktan korkuyor,gençliğin kıymetini bilmediği için. Unutulmaktan korkuyor,dünyaya iyi birşey vermediği için.Ve ölmekten korkuyor aslında yaşamayı bilmediği için..

   W.SHAKESPEARE

Korkmak

ben korktum artık dost aramaktan 
acı çekmek çok zor yürek acısından 
ah o korku kabusmu hatıralardan 
yayılmış içimi kemirir bir yandan 
parçalıyordu bedenimi darmadağan 
korktum korktum korktum yaşantımdan 

bırakmadı yine prangalar sevgiyi 
çözemedi gitti şu lanet basiretini 
çok görürler Mevlana'ya Tebrizli Şemsi 
Ferhat'a Şirin'i Aslı'ya ise Kerem'i 
ve daha nice nice isimsizleri 
çağırdım çağırdım çağırdım sessizliğimi 

ne anladım ben böyle hayattan 
korkar oldum baharı yaşamaktan 
sonbaharda dökülür yapraklar dalından 
sevinemem gündüzün aydığınlığından 
gecenin karanlığı gelir peşi ardından 
korktum korktum korktum yalnızlıktan.

Şair Magdenli

Korkmak çok garip haleti ruhiye

Nefesin boğazında sıkışır

adım adım evreni aşan bir karınca sessizliğinde yayılır bünyene

göğüs kafesinde bir sıkıntı

başta hafif bir sızı

karanlığa ve yokluğa derin bir arzu

bende böyle oluyor korku hadisesi,hiç var olamamış olmayı diliyorum.Neden korktuğum ise tam belirgin değil,her şeyden korkulabilir bana göre,ama genel olarak ben insandan korkuyorum,ne yapacağı belli olmadığı için,yani en temelde bilinmezlik korkumun sebebi, o yüzden hep ayni yolları,ayni kelimeleri,ayni insanları tercih ediyorum,tanıdık olan güvenlidir,sürpriz barındırmaz.